Spierpijn

Heleen...vond het terracotta leger helemaal geweldig!! We zijn per ongeluk met de kleinste hal begonnen, waar eigenlijk het minst indrukwekkende te zien valt maar hebben zo wel de spanning weten op te voeren...en saved the best for last! Ik ben echt onder de indruk, dat een man dat zo voor elkaar krijgt toont toch enige macht!
We zijn dus donderdag ochtend samen met Koen en Audree, een stel die we eigenlijk hebben ontmoet toen we samen op de bus in Pingyao stonden te wachten, naar het Terracotta Leger gaan kijken en erna richting Hua Shan Village gegaan om vervolgens vrijdag de hele dag de Hua Shan berg te beklimmen...vandaar mijn titel 'spierpijn'..... Het was heftig traplopen (nu weet ik echt zeker dat ik geen conditie heb!!) maar eenmaal boven was het uitzicht adembenemend! Hele stijle rotswanden, tempels boven op een bergtop en vooral heel veel andere chinezen die ook de berg komen bekijken. Het grappige is dat je hier dus nooi ergens echt alleen bent, het is wel rustiger dan vorige week, toeristen seizoen is eigenlijk over, maar er duikt altijd wel weer iemand op. Maar goed, de berg was dus indrukwekkend en mijn spierpijn ook..want alle trapjes ide omhoog gaan, moeten ook weer naar beneden genomen worden en da's heftig..ok stond erna te trillen op mijn benen!
Vandaag zijn we heel decadent en 'onbackpacker like' mewt het vliegtuig naar Shanghai gekomen en weer is het een hele andere stad met andere indrukken en andere slag mensen...groot, veel hoogbouw, modern, heel westers en heel veel neon! Erg mooi om te zien als het nacht is...en we hebben gedanst! Onderweg naar de hostel kwamen in een park vol waltzende chinezen, en we werden spontaan ten dans gevraagd...zo komen die danslessen van vroeger toch nog een keer van pas! Ik heb erg moeten lachen...zo leuk, een kleine chinees die mij probeert de dansvloer rond te leiden...ging niet al te soepel, maar het werd wel gewardeerd! Nu eerst even onder de douche, wat kleren uitwassen, heb een beetje keelpijn, ik denk door al het drukke gedoe, tickets regelen, eten regelen, niks is vanzelfsprekend hier en je moet alles natuurlijk zelf verzorgen.Ik ben nog erg onder de indruk van China al moet ik zeggen dat in eerste instantie alles een beetje grijs en grauw oogt, er lijkt een voortdurende mist te hangen en de mensen zijn in elke streek ook anders en daar moet je ook aan wennen, soms heel vriendelijk en soms kan er geen lachje vanaf. Echte manieren hebben ze ook niet, ze schamen zich er niet voor in een rij wachtende voor te kruipen, elkaar lichtjes aan de kant duwen is ook vrij normaal...soms heel erg irritant.Maar goed, aan de andere kant zijn het ook erg interessante mensen, en daar kom ik natuurlijk voor...een ander cultuur! Ik ga fijn onder een hete douche staan (goed voor de spieren!!!)een wasje doen en dan lekker slapen! Tot snel!XXXXXX
Ingrid en Cin...bedankt voor jullie berichtje, erg leuk om van jullie te horen en ik ben van de partij met het kerstfeest!!
Lene...ook bedankt en vooral voor de noors zinnetjes!
Helma...super om van je te horen!
Eef...bedankt voor je sms...succes in je huisje!
Liefs Sas